Deze week geen blog over wijn, maar een verhaal over een meesterwerk van militaire architectuur uit de middeleeuwen. De Pont Valentré in Cahors, één van de mooiste en best bewaarde Europese vestingbruggen.
Het was 30 april 1306 toen de consuls van de stad Cahors bij elkaar kwamen en besloten, in het gehucht Valandre, ter verdediging van de stad aan de westkant over de rivier de Lot een vesting brug te bouwen.
Destijds lagen er al twee vesting bruggen over de Lot, in het zuiden de Pont Vieux en de Pont Neuf in het oosten.
Op 17 juni 1308 wordt de eerste steen van de nieuwe brug gelegd door de eerste consul Géraud de Sabanac.
Een bouwperiode van 70 jaar
Het zal maar liefst 70 jaar duren voor de brug is voltooid.
In 1345 is de bouw zover gevorderd dat er over de weg kan worden gereden, maar het zal tot rond 1380 duren voor de 3 torens zijn afgebouwd.
Gedurende de bouw woedde de Honderdjarige oorlog, een strijd tussen de Engelsen en Fransen, maar de stad Cahors is door de legers nooit aangevallen, zodat er in deze periode gewoon aan de brug kon worden gebouwd.
Tussen 1867 en 1879 vindt er een grondige restauratie van de brug plaats door architect Paul Gout.
Deze architect was ook betrokken bij de restauratie, na een felle brand, van de abdij Mont Saint Michel voor de kust van Normandië.
Bij de restauratie van de brug liet hij de plaatselijke kunstenaar Cyprien Antoine Calmon een duiveltje bovenop de middelste toren beeldhouwen, dit naar aanleiding van de legende van de brug.
Kenmerken van de brug
De Pont Valentré is 138 meter lang en 5 meter breed. De brug is gebouwd van kalksteen en heeft 8 Gotische bogen die staan op pijlers om de stroom van de rivier de Lot te breken. De hoogte is 8.70 meter.
Er zijn 3 vierkante torens die een hoogte hebben van 40 meter. Aan de opgangen van de brug waren 2 barbicans (vestingpoorten) gebouwd, helaas is alleen de poort aan de stadskant bewaard gebleven. De 2 buitenste torens zijn versterkt met mezekouwen en schietgaten.
bron tekening: wikiwand
foto: structurae.net / jacques mossot
Werelderfgoedlijst UNESCO
In 1840 wordt de brug voor het eerst op de lijst met Historische Monumenten genoemd.
Sinds 1998 staat hij op de Werelderfgoedlijst van de Unesco, omdat de brug een onderdeel is van de Pelgrimsroute Via Podiensis naar Santiago de Compostella.
Deze Via Podiensis is de mooiste route van de Camino de Santiago en loopt voor een groot deel over het Franse Centraal Massief.
De brug maakt sinds 2012 deel uit van het label “Les Ponts remarquables du Sud de la France”
In 1995 is de brug verboden voor verkeer en is nu alleen nog toegankelijk voor voetgangers.
bron: structurae.net / Herrad Elisabeth Taubenheim
De blauwe route is de Via Podiensis en loopt via Cahors
bron: pinterest
De legende van de brug
Doordat de bouw van de brug zolang duurde is de legende ontstaan dat de duivel zijn medewerking zou hebben verleend aan de architect.
De duivel zou hem bij de bouw van de brug op allerlei mogelijke manieren helpen en gehoorzamen wat hij ook moest doen. Bij het einde van de bouw zou de architect hiervoor met zijn ziel betalen.
Maar als de duivel niet meewerkte om welke reden dan ook zou hij zijn recht op deze prijs verliezen.
Toen de brug bijna klaar was vreesde de architect voor zijn ziel en bedacht een list. Hij gaf de duivel een emmer met gaten om water naar de metselaars te brengen, die met het water de kalk voor de bouw verdunden. Na talloze pogingen de emmer te vullen gaf de duivel zijn nederlaag toe, maar zinde op wraak.
Toen de metselaars bijna klaar waren met de bouw van de middelste toren zagen zij telkens dat aan de noordwestelijke kant de bovenste hoeksteen was verwijderd. De duivel kwam elke nacht om deze steen te verwijderen, zodat het maar niet lukte om de toren af te maken. Dit zou de reden zijn voor de lange 70 jarige bouwtijd van de brug
Deze legende is vereeuwigt op de middelste toren, de Duivelstoren. Bovenaan is een gebeeldhouwde steen geplaatst met daarop een duivel die een steen van de toren probeert af te duwen. Hij slaagt daar uiteindelijk niet meer in, zijn vingers zijn vast komen te zitten in de voegen van de steen.
https://www.tourisme-lot.com/les-incontournables-du-lot/lieux-d-exception/le-pont-valentre