Een stukje historie...

Het oudste wijngebied van Frankrijk ligt rondom Cahors. Cahors is een plaats die op ongeveer 1050 km afstand ten zuiden van Utrecht ligt en 200 km ten oosten van Bordeaux

In de 1^e eeuw begint de geschiedenis van de Cahors wijn, toen rondom de stad Divona Cadurcorum, het latere Cahors, door de Romeinen de eerste wijngaarden werden aangelegd. De donker rode wijn werd graag gedronken door de Romeinse keizers en werd volop met een Gabare (houten vlot) over de rivier de Lot via Bordeaux naar Rome verscheept. Door vernietigende  rooftochten van verschillende volkeren en met name de Vikingen werden de wijngaarden vernietigd en vele eeuwen is er weinig wijncultuur

Een nieuwe impuls kreeg de wijn op 18 mei 1152 toen het huwelijk werd voltrokken tussen de Franse Eleonora van Aquitanie en de Engelse koning Hendrik de tweede. Op dit huwelijksfeest werd volop Cahors wijn geschonken en door de invloed van Eleonora komt de wijnbouw weer volop tot bloei. Door haar enthousiasme en het koningschap van Hendrik de tweede in Engeland werden er weer grote hoeveelheden Cahors via de haven van Bordeaux naar Engeland verscheept.
De zoon van Hendrik de tweede, Jan zonder land, verleent de wijnhandelaren zijn persoonlijke bescherming.

Helaas trok Hendrik de derde  tijdens zijn regeringsperiode een lelijke streep door de rekening. In 1241 kregen de wijnhandelaren uit de Bordeaux door zijn toedoen een privilege. Zij gingen lagere belastingen betalen en konden hun productie aanzienlijk uitbreiden. Bordeaux wordt dan een belangrijke havenstad, de rijke inwoners beheersen het economische leven en besluiten dat niemand nog wijn mag verkopen voordat de Bordeaux wijnen op de markt zijn gebracht. Dit betekende een zware slag voor de handelaren uit de Cahors.

Rond 1249 wordt Jacques Dueze in Cahors geboren, die op 7 augustus 1316 wordt gekozen tot Paus Jean XX11. Hij wordt een groot promotor voor de wijnen uit de Cahors.
In de Bordeaux worden dan zelfs de mindere wijnen gemengd met de excellente diep rode Cahors.
Rond 1700 had de Cahors wijn trouwe afnemers, waaronder Tsaar Peter de Grote die de wijn dronk als geneesmiddel voor zijn maagklachten. Door de orthodoxe kerk werd de Cahors zelfs tot miswijn gepromoveerd.

In de 18^e eeuw op het hoogtepunt van de Cahors werd er veel wijn naar Noord Europa, Rusland en Amerika verscheept.
Helaas ging rond 1880 door het uitbreken van de ziekte Phylloxera (door de druifluis), de reputatie van de Cahors wijn voor meer dan een eeuw verloren.
Na een lange periode van zoeken kon opnieuw na de tweede wereldoorlog met de opbouw van de Cahors wijn worden begonnen, dit deed men uiteindelijk met onderstammen van Amerikaanse rassen die resistent bleken tegen deze druifluis.

Opnieuw sloeg het noodlot toe op 8 februari 1956, een strenge vorst vernielde 95% van de wijnstammen.

In 1971 was er weer ruim 400 hectare aangeplant en verleende oud president George Pompidou de wijn het AOC kwaliteitskeurmerk. (Appellation de Origine Controlee).

Inmiddels bedraagt de oppervlakte ongeveer 4500 hectare en is het een relatief klein wijngebied. Door alle inspanningen van de producenten in de Cahors maakt de wijn tegenwoordig een geweldige comeback, de jaarlijkse productie bedraagt op dit moment 20 miljoen flessen.