De Kathedraal van Saint Etienne in Cahors

Op het blog over de Pont-Valentré schreef ik over de Via Podensis (de route de Puy). De Pont is samen met de Chatedrale Saint Etienne één van de belangrijkste bezienswaardigheden op deze route. Wanneer u in Cahors bent is het zeer de moeite waard om beide imposante oudheden te bekijken.

De bouw van de kathedraal

De Saint Etienne is een Rooms Katholieke kathedraal en ligt in het hart van de stad Cahors. Het is een Nationaal Historisch monument en is gebouwd in Romaanse (met veel bogen) en Gotische stijl.
De kathedraal is in de 11e eeuw gebouwd door bisschop Gerard de Cardaillac op de restanten van een kerk uit de 7e eeuw die in opdracht van bisschop Saint Didier van Cahors, beter bekend om zijn bijnaam Desiderius was gebouwd. In oude documenten heeft men beschrijvingen gevonden dat er waarschijnlijk op dezelfde plaats al een kerk was gebouwd voor de 7e eeuw.
De kerk werd ingewijd door het hoofd van de katholieke kerk, Calixtus II, op 10 september 1119. Rond 1135 was de kathedraal af.

Het bijzondere aan de kathedraal is dat het middenschip geen zijbeuken heeft.
Het schip is 44 meter hoog en 20 meter breed.

Een deur, rechts van het koor geeft toegang tot het bijbehorende klooster. Dit werd in 1504 gebouwd in opdracht van bisschop Anthony van Luzech. Het flamboyant klooster is in Gotische stijl gebouwd met afbeeldingen uit het dagelijkse leven en een madonna.
De binneninrichting en decoratie worden in de 17e en 18e eeuw tijdens de katholieke reformatie (contrareformatie) herzien. Rond 1870 wordt het koor volledig vernieuwd onder leiding van bisschop Grimardias.
Tenslotte worden in de 19e eeuw de kappen van de koepels die het buitenlicht afschermden verwijderd.

De entree van de kathedraal in de vorm van een timpaan met veel beeldhouwwerk versierd.
Daarboven een `rose window´, een cirkelvormig venster met rozetvormig maaswerk, veelal een kenmerk bij de entree van Gotische kerken en kathedralen. Boven in het midden de klokkentoren omgeven door 2 torens in Byzantijnse stijl.
Eén van de torens is versierd met 14e-eeuwse fresco´s.

Het interieur

De kathedraal heeft 10 verschillende kapellen aan de zijkanten van het schip met mooie fresco´s en beeldhouwwerken.
Er zijn verschillende graftombes en er ligt een waardevol relikwie van het lijkgewaad van Christus wat naar Frankrijk zou zijn gebracht door bisschop Gerard de Cardillac na zijn reis naar het Heilige Land in 1113.

De Sint Gaubert kapel is gevuld met 15e -eeuwse Italiaanse Renaissance tekeningen op de muren. Een ervan stelt het Laatste Oordeel voor, deze werd ontdekt bij renovatiewerkzaamheden en bleek verborgen onder een dikke laag cement.
De prachtige muurschilderingen zijn pas blootgelegd in de jaren 50 en met veel geduld gerestaureerd.
De originele glas in lood ramen zijn vervangen, deze waren in zeer slechte staat en men vond dat ze de kathedraal een armoedig aanzicht gaven. Rond 2010 werd er een geld inzameling gestart en werden kunstenaars en glasmeesters gevraagd moderne ramen te ontwerpen. Inmiddels zijn de nieuwe glas in lood ramen geplaatst. Kosten van dit project € 580.000.
Net als in vele kerken vinden er ook in deze kathedraal nog steeds restauraties plaats.

Het schip van de kathedraal
bron: Wikipedia.org

Het is zeker aan te bevelen deze kathedraal te bezoeken.
De kathedraal is gelegen in het oude centrum van de stad.
Wil je meer zien van Cahors dan raad ik een rondrit aan met het treintje. Je krijgt onder begeleiding van een gids veel te zien van de oude stad. Het treintje vertrekt bij de Pont Valentré. Hier vertrekt in de zomermaanden ook de rondvaartboot, voor een prachtige tocht over de rivier de Lot.

www.cahors.nl

https://www.tourisme-lot.com/en/prepare-your-stay/sites-to-visit/cathedrale-saint-etienne-et-son-cloitre-658139


CAHORS PONT VALENTRÉ

foto: Cahors Vallée du Lot

Deze week geen blog over wijn, maar een verhaal over een meesterwerk van militaire architectuur uit de middeleeuwen. De Pont Valentré in Cahors, één van de mooiste en best bewaarde Europese vestingbruggen.

Het was 30 april 1306 toen de consuls van de stad Cahors bij elkaar kwamen en besloten, in het gehucht Valandre, ter verdediging van de stad aan de westkant over de rivier de Lot een vesting brug te bouwen.
Destijds lagen er al twee vesting bruggen over de Lot, in het zuiden de Pont Vieux en de Pont Neuf in het oosten.
Op 17 juni 1308 wordt de eerste steen van de nieuwe brug gelegd door de eerste consul Géraud de Sabanac.

bron: tourisme-cahors

Een bouwperiode van 70 jaar


Het zal maar liefst 70 jaar duren voor de brug is voltooid.
In 1345 is de bouw zover gevorderd dat er over de weg kan worden gereden, maar het zal tot rond 1380 duren voor de 3 torens zijn afgebouwd.
Gedurende de bouw woedde de Honderdjarige oorlog, een strijd tussen de Engelsen en Fransen, maar de stad Cahors is door de legers nooit aangevallen, zodat er in deze periode gewoon aan de brug kon worden gebouwd.
Tussen 1867 en 1879 vindt er een grondige restauratie van de brug plaats door architect Paul Gout.
Deze architect was ook betrokken bij de restauratie, na een felle brand, van de abdij Mont Saint Michel voor de kust van Normandië.
Bij de restauratie van de brug liet hij de plaatselijke kunstenaar Cyprien Antoine Calmon een duiveltje bovenop de middelste toren beeldhouwen, dit naar aanleiding van de legende van de brug.

Kenmerken van de brug

De Pont Valentré is 138 meter lang en 5 meter breed. De brug is gebouwd van kalksteen en heeft 8 Gotische bogen die staan op pijlers om de stroom van de rivier de Lot te breken. De hoogte is 8.70 meter.
Er zijn 3 vierkante torens die een hoogte hebben van 40 meter. Aan de opgangen van de brug waren 2 barbicans (vestingpoorten) gebouwd, helaas is alleen de poort aan de stadskant bewaard gebleven. De 2 buitenste torens zijn versterkt met mezekouwen en schietgaten.


Werelderfgoedlijst UNESCO

In 1840 wordt de brug voor het eerst op de lijst met Historische Monumenten genoemd.
Sinds 1998 staat hij op de Werelderfgoedlijst van de Unesco, omdat de brug een onderdeel is van de Pelgrimsroute Via Podiensis naar Santiago de Compostella.
Deze Via Podiensis is de mooiste route van de Camino de Santiago en loopt voor een groot deel over het Franse Centraal Massief.
De brug maakt sinds 2012 deel uit van het label “Les Ponts remarquables du Sud de la France”
In 1995 is de brug verboden voor verkeer en is nu alleen nog toegankelijk voor voetgangers.

De legende van de brug

Doordat de bouw van de brug zolang duurde is de legende ontstaan dat de duivel zijn medewerking zou hebben verleend aan de architect.
De duivel zou hem bij de bouw van de brug op allerlei mogelijke manieren helpen en gehoorzamen wat hij ook moest doen. Bij het einde van de bouw zou de architect hiervoor met zijn ziel betalen.
Maar als de duivel niet meewerkte om welke reden dan ook zou hij zijn recht op deze prijs verliezen.
Toen de brug bijna klaar was vreesde de architect voor zijn ziel en bedacht een list. Hij gaf de duivel een emmer met gaten om water naar de metselaars te brengen, die met het water de kalk voor de bouw verdunden. Na talloze pogingen de emmer te vullen gaf de duivel zijn nederlaag toe, maar zinde op wraak.
Toen de metselaars bijna klaar waren met de bouw van de middelste toren zagen zij telkens dat aan de noordwestelijke kant de bovenste hoeksteen was verwijderd. De duivel kwam elke nacht om deze steen te verwijderen, zodat het maar niet lukte om de toren af te maken. Dit zou de reden zijn voor de lange 70 jarige bouwtijd van de brug
Deze legende is vereeuwigt op de middelste toren, de Duivelstoren. Bovenaan is een gebeeldhouwde steen geplaatst met daarop een duivel die een steen van de toren probeert af te duwen. Hij slaagt daar uiteindelijk niet meer in, zijn vingers zijn vast komen te zitten in de voegen van de steen.

fotobron: Departement du Lot

www.cahors.nl

https://www.tourisme-lot.com/les-incontournables-du-lot/lieux-d-exception/le-pont-valentre