In het vorige blog over de geschiedenis van de Cahors, schreef ik over de druifluis die rond 1875 een zware slag toebracht aan de wijnbouw in Europa. De druifluis of Phylloxera Vastatrix is een zeer schadelijk soort luis en gevreesd in de wijngaarden. De druifluis heeft een voorkeur voor de druivenstok Vitis Vinifera, een wijnstok die oorspronkelijk uit het Middellandse zeegebied en het Midden Oosten komt. Deze soort wijnstok werd al in de oudheid aangeplant en stond verspreid over heel Europa. Toen in de 19e eeuw de druifluis door de mens uit Noord Amerika naar Europa werd meegebracht en in de wijngaarden terecht kwam werd een groot deel van de Europese wijngaarden vernietigd.
De druifluis is maar 1 millimeter groot en heeft het vermogen om in een zeer korte tijd een enorme hoeveelheid nakomelingen te produceren. De druifluis zit niet op de druif maar vooral op het ondergrondse wortelstelsel van de wijnstok. In de wijnstok bijt hij gaatjes waardoor de stok sap gaat verliezen en ook geen water en mineralen meer kan opnemen. Er komen allerlei schimmels en infecties in de wijnstok en in korte tijd sterft deze af.
Het bestrijden van de druifluis
Het bestrijden van de druifluis werd een enorme uitdaging, niemand wist welke methode men kon gebruiken om de druifluis te verdelgen.
Er werd van alles geprobeerd, zo werden er volop druivenstokken gerooid en opnieuw aangeplant, maar ook deze stierven af, men probeerde de bodem uit te roken maar ook dit had geen resultaat. De wijngaarden werden onder water gezet, koeienurine werd gebruikt en er werd stevig gespoten met chemische middelen, helaas zonder resultaat.
Na meer dan 20 jaar vond men een oplossing.
De ontdekking dat Noord Amerikaanse wijnstokken wel resistent waren tegen de druifluis gaf nieuwe mogelijkheden. De Noord Amerikaanse wijnstokken werden door de Europese wijnboeren geïmporteerd en men besloot om hier Europese varianten op te gaan enten.
Toekomst Cahors wijn
De wijnboeren in de Cahors gingen niet mee met het enten op de Noord Amerikaanse wijnstok, zij kozen voor een andere variant. Deze paste echter niet bij de in de Cahors veel gebruikte Malbec druif en er gingen op deze manier kostbare jaren verloren. De concurrentiestrijd van met name de Bordeaux wijnen werd verloren en de Cahors wijnen raakten in de vergetelheid.
Het zou tot na de Tweede Wereldoorlog duren voordat de meeste wijngaarden weer waren hersteld en de Malbec wijnen kwamen toen pas weer in de belangstelling te staan.
Het gebied is nog steeds niet zo groot, maar tegenwoordig is de Franse Malbec wijn weer volop in opkomst en de belangstelling ernaar neemt steeds meer toe. Een nieuwe generatie wijnmakers maakt weer prachtige en zeer goed smakende, mooie Malbec wijnen.
